Szkoła bez sensu na Topolowej

Tak to trzeba, niestety, nazwać. Powstała tam bowiem szkoła (filia SP 342 ze Strumykowej), która nie ma boiska, placu zabaw, ani sali gimnastycznej. Na dodatek ma niewielką stołówkę i świetlicę, gdzie trudno będzie dzieciom odrabiać lekcje, gdyby przyszło ich więcej.

Rodzice poza tym słusznie zwracają uwagę, że filia miała mieć 20 oddziałów klas 0-III, a będzie miała… kilka 0-I, a może jeszcze i II. Do tej pory tego nie wiadomo.

Ta szkoła rzeczywiście jest wykwitem czyjejś niespecjalnie zdrowej wyobraźni lub cięć finansowych, które zrobiły z niej karykaturę tego typu placówki. Wyobrażacie sobie bowiem Państwo 6-8 latki, które się praktycznie nie ruszają, nie mają żadnych potrzeb zabawowo-ruchowych, a rodzice stawiają się po ich odbiór punktualnie co do minuty, bo w świetlicy nie ma miejsca na większą liczbę uczniów?

Na Białołęce rozpoczęły się właśnie konsultacje w sprawie budżetu partycypacyjnego. Na stronie Urzędu Dzielnicy czytam: „Budżet partycypacyjny to proces, w trakcie którego mieszkańcy decydują o wydatkowaniu części budżetu dzielnicy lub miasta. Najpierw mieszkańcy zgłaszają propozycje zadań/projektów, które następnie zostają poddane pod głosowanie wszystkich mieszkańców. Tym samym mieszkańcy współtworzą budżet miasta współdecydując o określonej puli środków publicznych. Głównym założeniem budżetu partycypacyjnego jest edukacja mieszkańców na temat wydatkowania środków publicznych, a także bezpośrednia dyskusja nad kwestiami finansowymi i priorytetami inwestycyjnymi”.

Zwracam Państwa uwagę na ostatnie zdanie. Aż mnie korci, żeby przyłożyć temu urzędnikowi, który to napisał. Bo budżet partycypacyjny, tworzony z udziałem mieszkańców, MA PRZEDE WSZYSTKIM  EDUKOWAĆ URZĘDNIKÓW, żeby wiedzieli, jak SENSOWNIE wydawać nasze wspólne pieniądze. Czego szkoła na Topolowej jest najlepszym przykładem! Przykładem BEZSENSU!