Więcej nas łączy niż dzieli - Dzień Integracji w SP 154

W szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi Nr 154 w dniu 12 grudnia odbyły się obchody Dnia Integracji pod hasłem „Więcej nas łączy niż dzieli”. Jest to ważne wydarzenie ze względu na wizję i misję placówki integracyjnej, która tworzy warunki do pełnego uczestnictwa dzieci niepełnosprawnych w życiu społeczności szkolnej i propaguje wśród uczniów ideę integracji. 

Obchody Dnia Integracji uświetniło uczestnictwo wyjątkowego gościa – Pani Anety Mazur, która przedstawiła się młodzieży jako Jednooka Wojowniczka.

Pani Aneta wprowadziła młodzież w świat swoich doświadczeń i poruszyła szalenie ważny temat dla młodzieży dotyczący samoakceptacji i równości wśród rówieśników. I choć jest ona osobą niepełnosprawną dotykała kwestii podstawowej dla każdej młodej osoby niezależnej od niepełnosprawności lub jej braku.

Jednooka Wojowniczka skupiła całą uwagę uczniów i pokazała, że dzięki samoakceptacji pomimo ograniczeń można osiągać wyznaczone cele i marzenia. Posłużyła się zarówno swoim przykładem, jak i innych osób niepełnosprawnych, które żyją bardzo intensywnie i są inspiracją dla innych: Nick Vujicic, Madeline Stuart, Łukasz Krasoń.

W tematykę obchodów Dnia Integracji młodzież włączyła się aktywnie przygotowując plakaty eksponujące hasła dotyczące samoakceptacji, motywacji i integracji oraz albumy o osobach niepełnosprawnych lub borykających się z innymi trudnościami np. dysleksją a, które osiągnęły sukcesy i stały się znane. Uczniowie zapoznawali się ze wszystkimi wykonanymi pracami i w szkolnym plebiscycie wybrali najlepszy plakat oraz album.

Zapraszamy do krótkiej lektury wywiadu z Panią Anetą Mazur:

Co skłoniło Panią do podjęcia tematu samoakceptacji w szkołach?

Przede wszystkim własne doświadczenie, ale też zjawisko, które obserwuję przede wszystkim u młodych kobiet, które porównują się z modelkami z wybiegów, plakatów i światem social media, a szczególnie z Instagramem. Usilnie próbują dążyć do doskonałości i perfekcyjnego wyglądu, a moim zdaniem nigdy do tego nie dojdą, bo praca modelek to wielogodzinny wysiłek zarówno ich samych, jak i osób, które przygotowują je do sesji, wybiegu. 

Jakie doświadczenie ma Pani w kwestii samoakceptacji?

Przebyłam bardzo długą drogę i trudny proces w tym obszarze. Brak akceptacji w domu, brak przynależności wśród rówieśników i fakt braku oka po wypadku w dzieciństwie nie pomagały mi siebie pokochać taką jaką jestem, z tymi wadami.

Zrobiłam to dopiero 2 lata temu, ale dzięki temu, że doszłam do tego momentu to teraz moje doświadczenie pozwala mi dzielić się tym przede wszystkim z młodzieżą.

O jakim wypadku Pani wspomina?

23 sierpnia 1999 r. miałam wypadek. Koń kopnął mnie w twarz i straciłam prawie połowę twarzy. Policzki i nos zrekonstruowali, a brak oka to jedyna pamiątka po tamtym dniu.

Co Pani prezentuje na wykładach?

Krótką, 7 slajdową prezentację, a  podczas niej opowiadam swoją historię związaną z samoakceptacją. Następnie przechodzę do przedstawienia 3 osób, które według mnie są godne naśladowania w tej kwestii. A są to: Nick Vujicic, Madeline Stuart i Łukasz Krasoń. 

Niepełnosprawny prelegent bez rąk i nóg, modelka z zespołem Downa i  kolejny prelegent, który jeździ na wózku. Przedstawiam krótkie filmiki odnoszące się do tych osób, a pomiędzy nimi dodaję swoją refleksję.

Pierwszy raz Pani gości w Warszawie?

Tak, odwiedzam pierwszy raz szkołę w stolicy.

Parę krótkich zdań na temat samoakceptacji, które są tak uniwersalne, że nie tylko skierowane są do młodzieży to...?

Życie to największa wartość jaką mamy i to powinien być największy wyznacznik samoakceptacji i pokochania siebie. Nie powinniśmy budować naszej wartości na opinii innych osób względem nas. To jedynie słowa i określenia. Nie porównywać się do nikogo niezależnie od tego czy są to osoby sławne, czy ktoś z naszego środowiska. Zawsze znajdą się osoby lepsze lub gorsze.

Samoakceptacja otwiera nowe horyzonty i jej fakt pozwoli nam spełniać marzenia, osiągać wyznaczone cele i tworzyć dobre relacje  z ludźmi. Dzięki niej żyje się z uśmiechem :).

Dziękuję Pani Aneto za rozmowę. Życzę powodzenia w osiąganiu tych celów i spełniania się w tym, co Pani robi.

Zachęcamy do zapoznania się z wartościowym blogiem Jednookiej Wojowniczki www.jednookawojowniczka.pl. 

Następny Dzień Integracji w SP 154 już za rok :) Zapraszamy !